Υπάρχει ένας αρχαίος μύθος του Αισώπου που πιστεύω ότι ταιριάζει στην πολιτική. Σύμφωνα με το μύθο αυτό, μια αλεπού με κομμένη ουρά παραινούσε κ τις άλλες αλεπούδες να κόψουν τις ουρές τους, γιατί δεν τις ωφελούν σε τίποτα κ είναι περιττό βάρος γι’ αυτές. Ο μύθος της «Κολοβής Αλεπούς» ταιριάζει σε εκείνους που δίνουν συμβουλές στους άλλους όχι για να τους ευνοήσουν, αλλά για να κερδίσουν οι ίδιοι. Κάπως έτσι δεν γίνεται κ στην πολιτική;
Πολλά ειπώθηκαν όλες αυτές τις μέρες για το υψηλό ποσοστό αποχής (48%) των Ευρωεκλογών. Γιατί όμως κανείς δεν εμπιστεύεται την πολιτική; Οι πολίτες έχασαν την εμπιστοσύνη τους, γιατί οι πολιτικοί δεν είναι ειλικρινείς. Τόσο οι πολιτικοί, όσο κ τα κόμματα έκαναν τον κόσμο να νιώθει αποστροφή για την πολιτική. Ποιός πιστεύει πως υπάρχουν πολιτικοί που όσα υποστηρίζουν είναι αληθινά ή ενδιαφέρονται πραγματικά για προβλήματα των πολιτών κ δεν του αποπροσανατολίζουν με την προπαγάνδα τους;
Κάποτε είπε ένας πολίτης σε έναν «παλαίμαχο» πολιτικό: «Πρέπει να ιδρυθούν νέα κόμματα, που να λένε στον κόσμο την αλήθεια, να διαλύουν τους μύθους κ τις ψευδαισθήσεις κ να εμποδίζουν τη δημιουργία νέων μύθων κ ψευδαισθήσεων» κ εκείνος απάντησε επί λέξει: «έτσι δεν πολιτεύεστε !»
Όταν στα περισσότερα κόμματα ισχύει, αντί για δικαιοσύνη, το μαρξιστικό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», τότε δεν λειτουργεί η δημοκρατία, αλλά μια μορφή ολοκληρωτισμού.
Στη δημοκρατία όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό. Η κρίση κ η αρχή είναι του πολίτη κ όχι των κομματικών στελεχών. Οι πολίτες όσον αφορά τα κόμματα ούτε οπαδοί τους είναι, ούτε ψηφοφόροι τους. Δεν είναι υποχρεωμένοι να κουβαλούν την ψήφο κάποιου κόμματος εσαεί. Έχουν το δικαίωμα να κρίνουν ελεύθερα κ να μετέχουν στην εξουσία. Μετέχουν αρχής κ κρίσεως, που έλεγαν κ οι προγονοί μας.
Δεν είναι η εξουσία των κομμάτων, αλλά των πολιτών. Τα πολιτικά κόμματα αντί να μετατρέπουν τους πολίτες σε οπαδούς τους πρέπει να τους υπηρετούν. Διαφορετικά εκείνοι θα τιμωρούν την αλαζονεία τους, με το μόνο τρόπο που μπορούν, δια της αποχής. Κ ας δίνουν άλλες ερμηνείες τα πολιτικά κόμματα στην αποδοκιμασία των πολιτών. Τα ψέματα συνήθως ξεγελούν είτε πολλούς για λίγο είτε λίγους για πολύ. Μα δεν μπορούν να ξεγελούν τους πάντες για πάντα.
Είναι το λιγότερο απαράδεκτο κάποια κόμματα να λαμβάνουν προκαταβολικά την κρατική επιχορήγηση ως κ το 2016 για να προπαγανδίζουν τις «μη θέσεις» τους ή το «μη έργο» τους. Κανείς δεν είναι τόσο αφελής για να πιστέψει ότι τα χρήματα αυτά ξοδεύονται χάριν των πολιτών ! Απόδειξη η αποχή του 48%.
Η αποχή δεν είναι αδιαφορία μόνον. Αδιαφορία ίσως είναι κ το να ψηφίζεις κανείς μηχανιστικά από συνήθεια κ χωρίς αίσθημα ευθύνης. Η αποχή είναι υπεύθυνη στάση αποδοκιμασίας των κομμάτων, αρκεί να μην εκχυδαΐζεται με ψευτοδιλήμματα «ωχαδελφισμου» (πχ. παραλία ή κάλπη;).
ΥΓ. Για τους 1εκ απέχοντες υποστηρικτές του κυβερνόντος κόμματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου