Ζούμε σε έναν κλοιό. Ολοένα αυξανόμενο. Ένα ρεύμα άκρως εξισλαμιστικό έχει εδραιωθεί τα τελευταία χρόνια στην καρδιά της Ευρώπης (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία), καθιστώντας τον Ισλαμισμό την πλέον δυναμική θρησκεία της Γηραιάς Ηπείρου.
Μία εκ των έσω εκπόρθηση, μία ειρηνική πολιτισμική «Σταυροφορία», θα μπορούσε κάποιος να πει, πως επιχειρείται στην Ευρώπη από την μουσουλμανική ΟΥΜΑ, το ισλαμικό πνευματικό διευθυντήριο. Γεγονός που έχει προκαλέσει πλείστες αντιδράσεις, καθώς και ένα κλίμα ανασφάλειας σ’όλους τους λαούς της ηπείρου. Οι μεγαλύτεροι πλέον θεωρητικοί βλέπουν αρνητικά την ολοένα αυξανόμενη δυναμική των Ισλαμιστών στην περιοχή τους, επισημαίνοντες τον κοινό φόβο της επικράτησης και υπερίσχυσής τους τόσο πολιτισμικά, όσο και βιολογικά μέσα στην επόμενη 25ετία. Πώς προέκυψε όμως αυτή η ευρωπαϊκή δυναμική του Ισλαμισμού; Η συσσώρευση μεταναστών ασιατικής και βορειοαφρικανικής προέλευσης μουσουλμανικού θρησκεύματος την τελευταία 10ετία στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε η αιτία των μεγαλύτερων ανησυχιών για το μέλλον της Ευρώπης.
Η Ελλάδα αποτελεί προκεχωρημένο σταθμό της ΕΕ και ως τέτοιος είναι φυσικό να έρχεται πρώτη σε επαφή με τα μεταναστευτικά «καραβάνια» της Ασίας κυρίως, τα οποία στην συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Σήμερα 1 στους 3 εν Ελλάδι αλλοδαπούς δηλώνει μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, ενώ αν συνυπολογίσουμε και τη μόνιμη ισλαμική απειλή της Τουρκίας θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Ελλάς βρίσκεται σε μουσουλμανικό κλοιό.
Η μόνη χώρα ίσως που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή και αντιμετωπίζει εξίσου, αν όχι ισχυρότερο, τον ίδιο «κίνδυνο» είναι το Ισραήλ. Ένα δυτικού τύπου μονοθεϊστικό κράτος το οποίο προσπαθεί να επιβιώσει εν μέσω μίας μουσουλμανικής πλημμυρίδας. Ο Ισλαμικός κίνδυνος αποτελεί κοινή απειλή για Ελλάδα και Ισραήλ και ως τέτοιος θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο μέσω μίας αμφίδρομης προσπάθειας των δύο χωρών υιοθέτησης ενός κοινού σχεδίου δράσης.
Μία ευρεία Ελληνο-Ισραηλινή προσέγγιση ανασκόπησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες σε Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο και Μείζονα Μέση Ανατολή και συντονισμού δράσεων και ενεργειών θα αποτελούσε ενδεχομένως μία άνευ προηγουμένου γεωπολιτική συμμαχία στην ευρύτερη περιοχή της Μ.Μ.Α, λειτουργώντας ευνοϊκά στην προώθηση των εθνικών προβλημάτων των δύο λαών στα διεθνή φόρουμ και οργανισμούς. Είναι γεγονός ότι και οι δύο χώρες τον τελευταίο καιρό δέχονται έντονες πιέσεις της Διεθνούς Κοινότητας για σημαντικές υποχωρήσεις σε κρίσιμα εθνικά τους ζητήματα, όπως το «Μακεδονικό», το «Αιγαίο» και το «Παλαιστινιακό».
Η Ελλάδα για πρώτη φορά κινδυνεύει να αποκοπεί από την Ευρώπη λόγω της αναζωπύρωσης του Ισλαμισμού στην χερσόνησο του Αίμου, χάνοντας τα παραδοσιακά της ερείσματα – έστω και προσωρινά – στην Βαλκανική. Το Ισραήλ από την άλλη βρίσκεται στην ίδια θέση δεκαετίες τώρα, γεγονός, που εκ των πραγμάτων διευκολύνει την προσέγγιση. Ο κίνδυνος επικράτησης – αν δεν έχει ήδη επικρατήσει – του ακραίου ισλαμισμού σε πολλές χώρες του Μαγκρέμπ θα προκαλέσει αναμφισβήτητα ένα νέο κύκλο έξαρσης της τρομοκρατίας με θύματα Εβραίους και φυσικά την Ελλάδα, που αποτελούσε πάντα προνομιακό χώρο δράσης των Αράβων τρομοκρατών. Την ίδια στιγμή Τουρκία και Ιράν ετοιμάζονται να εισέλθουν στο club των Πυρηνικών Δυνάμεων, κάνοντας πράξη για πρώτη φορά – με την ανοχή ΗΠΑ και Ρωσσίας – την χρήση ατομικής τεχνολογίας από ισλαμικά κράτη.
Η προσέγγιση των δύο χωρών έρχεται ως μόνη λύση, επιβεβλημένη από την ανάγκη αυτοσυντήρησης των δύο κρατών. Η συνάσπιση των δυνάμεων Ελλάδος και Ισραήλ, προϊόν πολιτικού ρεαλισμού και εθνικού συμφέροντος, μπορεί να αποτελέσει σταθεροποιητικό παράγοντα στις εξελίξεις της Μείζονος Μέσης Ανατολής. Το μισητό στην Ανατολή Ισραήλ θα μπορέσει να βρει βήμα διαλόγου και συμβιβασμού, στηριζόμενο στην φιλελληνική διάθεση των Αράβων και των λαών της Ανατολής, ενώ η Ελλάδα θα μπορέσει να στηριχθεί στη δυναμική των Ισραηλινών στην διεθνή διπλωματία και το παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι, για την προώθηση των δικών της θέσεων στην ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε η Ελλάδα είναι η μόνη σταθεροποιητική δύναμη της Ανατολικής Μεσογείου, χρήσιμη σύμμαχος για κάθε εταίρο της περιοχής.
Η «ρουλέτα» της γεωπολιτικής είναι εκείνη που σου υποδεικνύει τους αυριανούς σου συμμάχους. Η Ελληνο-Ισραηλινή προσέγγιση είναι η νέα πρόταση, που θα αλλάξει δραματικά τον συσχετισμό δυνάμεων και τη γενικότερη εικόνα της Μείζονος Μέσης Ανατολής τα επόμενα χρόνια.
1 σχόλιο:
Μπράβο Μιχάλη καλογραμμένο απλό κατανοητό κ εύστοχο το άρθρο σου για το Ισλάμ.Θεωρώ ότιη ανθρωπότητα γενικότερα κ εμείς οι γηρασμένοι Ευρωπαίοι προσωπικά ζούμε ιστορικές στιγμές!Δεν είναι μακριά εξάλλου ο 15ος αιών.που αποτέλεσε ορόσημο στην αντιπαράθεση του Ισλάμ κ της χριστιανοσύνης με την ολοκληρωτική συντριβή του Ισλάμ στη Δύση με την απώλεια της Γρανάδας το 1492.Το Ισλάμ έχασε στη Δύση θριάμβευσε όμως στην Ανατολή με την άλωση της Κων/σταντινούπολης το 1453.Βοήθειά μας !
Δημοσίευση σχολίου