του Μιχάλη Κόκκινου
Είναι το επερχόμενο "Μεσοπρόθεσμο" το πρόβλημα της χώρας; Για πολύ κόσμο είναι η συνέχεια του Μνημονίου, είναι μία νέα κατάρα. Για άλλους μέρος ενός σχεδίου απαξίωσης και υποδούλωσης της χώρας. Ακόμη χειρότερα ένα οργανωμένο σχέδιο καταλήστευσης του εθνικού πλούτου και ισοπέδωσης των λαϊκών διεκδικήσεων. Μας παραδίδετε δε όπως οι 10 Εντολές στον Μωϋσή!
Υπάρχει όμως και ένα ενδεχόμενο το πρόβλημα να μην είναι το επερχόμενο Μεσοπρόθεσμο, αλλά εμείς οι ίδιοι! Η ίδια η χώρα, οι δομές της και το πολιτικό προσωπικό της. Το Μνημόνιο και το σίκουελ του Μεσοπρόθεσμου είναι το άλλοθι για ότι γίνεται και ότι δεν γίνεται. Κάτι σαν την κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Ο εξαγνισμός και η απαλλαγή από τις αμαρτίες του παρελθόντος και του παρόντος!
Δείτε για παράδειγμα, ότι κραυγαλέες ιστορίες κακοδιαχείρισης σε υπουργεία, δημόσιους οργανισμούς και επιχειρήσεις, σκανδαλώδεις και ανεξέλεγκτες σπατάλες, προκλητικές αμοιβές από χρήματα του ελληνικού δημοσίου και άλλες αμαρτίες ονομάστηκαν "σπάταλο κράτος". Κάτω από το αθώο αυτό χαρακτηρισμό - το να είσαι σπάταλος δεν σε καθιστά και κλέφτη - κρύφτηκαν ποιός ξέρει πόσα σκάνδαλα, αλλά και πόσα εκατομμύρια...
Και πέρα από τα γνωστά σκάνδαλα, πάρτι γίνονταν παντού όπου κυκλοφορούσε δημόσιο χρήμα. Αυτό λοιπόν το πάρτι ονομάστηκε "σπάταλο κράτος" που λόγω των συνθηκών πρέπει να εξορθολογίσουμε, να αναδιαρθρώσουμε και να το εκσυγχρονίσουμε. Πιστεύει κανείς ότι τα party animal του χθες ξεχειλίζουν ξαφνικά από σοφία, εντιμότητα και πατριωτισμό;
Την ίδια στιγμή που το κράτος ζητά από 7.000.000 Έλληνες να υποστούν οικονομικές θυσίες, μέσω του Μεσοπρόθεσμου, δεν προβλέπει καμία ουσιαστική μείωση στο έλλειμμα του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού. Μελετώντας το Μεσοπρόθεσμο παρατηρεί κανείς ότι δεν προβλέπεται μείωση του ελλείμματος. Σύμφωνα με τις προβλέψεις το έλλειμμα θα φθάσει από το 9,3% μόλις στο 8,1% στο τέλος της 5ετίας!
Το ίδιο ισχύει και για τις πρωτογενείς δαπάνες που θα παρουσιάζουν μικρές αυξομειώσεις μέχρι το 2015. Την ίδια στιγμή, οι τόκοι των δανείων από τις αγορές και την τρόικα θα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Από 16 δισεκατομμύρια το 2001, θα φθάσουν 23,4 δισεκατομμύρια το 2015!
Πρόσθεσε, πως μεγάλο πλήγμα θα υποστεί το κοινωνικό κράτος, καθώς θα μειωθούν τα επιδόματα ανεργίας και του ΟΕΚ, τα εφάπαξ, οι επικουρικές και αναπηρικές συντάξεις. Για παράδειγμα προβλέπεται η κατά 200 εκατομμύρια μείωση του ΕΚΑΣ. Ποιος παίρνει το ΕΚΑΣ; Ο φτωχότερος Έλληνας, αυτός που έχει λιγότερο από 500 ευρώ μηνιαίο εισόδημα. Δεν προβλέπει καμία μείωση στο Ασφαλιστικό Ταμείο της ΔΕΗ και του ΟΤΕ. Αυτό νομίζω σας τα λέει όλα.
Άραγε γιατί το δημόσιο να συνεχίσει να παράγει ανεξέλεγκτα ελλείματα και να επιβαρύνει την τσέπη των φτωχών και πλουσίων; Γιατί δεν γίνεται να μειωθούν οι δαπάνες; Γιατί ο ιδιωτικός τομέας κοι φορολογούμενοι να εξακολουθούν να πληρώνουν τα σπασμένα;
Γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να εφαρμοστεί !
Δεν γίνεται εκείνοι που χτίζανε χρόνια τώρα έναν διαβρωμένο και απαξιωμένο συστηματικά μηχανισμό να τον κάνουν σε μια 5ετία να λειτουργεί στα πρότυπα της Φινλανδίας ή της Σουηδίας. Να μαζεύει φόρους, να μη σπαταλά, να εκσυγχρονιστεί και να γίνει αποδοτικότερος.
Το Μεσοπρόθεσμο γεννήθηκε για να κερδίσει η Ελλάδα χρόνο ! Λίγα ακόμη δανεικά, λίγους ακόμη μήνες ζωής ...
Μα δεν γίνεται να κερδίζει συνεχώς χρόνο, θα πει κάποιος. Κι όμως γίνεται! Ο χρόνος είναι ο μεγάλος γιατρός. Ακόμη κι αν μια Ελληνική χρεοκοπία φαίνεται αναπόφευκτη, υπάρχουν καλοί λόγοι για να καθυστερήσει.
Εν μέρει για να ενθαρρυνθούν Πορτογαλία και Ιρλανδία, να μείνουν πιστές στα προγράμματα διάσωσης και επίσης για να καθησυχάσεις τους επενδυτές, ώστε να συνεχίζουν να αγοράζουν χρέη από την Ευρώπη. Η ζώνη του ευρώ πρέπει να αποφύγει τις χρεοκοπίες, μέχρι χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία καταφέρουν να απομακρυνθούν από την επικίνδυνη ζώνη. Πράγματι, όσο κι αν αυτό ταράξει τους Γερμανούς φορολογούμενους, ίσως η Ευρώπη να χρειαστεί να στηρίζει την Ελλάδα, πολύ μετά το 2013.
Επομένως, κάποιοι φροντίζουν να διασφαλίσουν την θέση τους κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο...
Άλλωστε βολεύει το Μεσοπρόθεσμο, όπως και το Μνημόνιο, όλους εκείνους που επενδύουν σταθερά στη δυστυχία και στην ανέχεια προκειμένου να αυξήσουν την κομματική τους πελατεία. Ακούστε τη ρητορική που προτείνει το καθολικό ΟΧΙ σε κάθε προσπάθεια να σωθεί η χώρα πόσο μονότονα και θλιβερά επαναλαμβάνεται! Βολεύει το Μεσοπρόθεσμο γιατί η ρητορική γύρω από αυτό κάνει τα σημαντικά ασήμαντα.Το πραγματικό πρόβλημα της χώρας είναι ο εαυτός της. Είναι λάθος πριν κοιτάξουμε στον καθρέπτη να ενοχοποιούμε εχθρούς που θέλουν το κακό της πατρίδας μας - ένα μοτίβο που έχει γίνει καραμέλα και κάποιοι ήδη χτίζουν πολιτικές καριέρες πάνω σ'αυτό! Η λέξη "εμπιστοσύνη" θα μπορούσε να είναι εκείνη που θα κινητοποιούσε δυνάμεις μέσα από την κοινωνία. που θα έδινε ώθηση και φρεσκάδα στην προσπάθεια της χώρας να διασωθεί. Κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν. Ούτε ο πολίτης το κράτος ούτε το κράτος τον πολίτη, ενώ κάθε μορφής εξουσία είναι οιονεί ένοχη. Οντότητες επαγγελματικές έχουν κατοχυρωθεί στο συλλογικό θυμικό ως λαμόγια. Κατασκευαστής, επιχειρηματίας, βιομήχανος, συνδικαλιστής, κομματικό στέλεχος όλοι έχουν ριχτεί στην πυρά από καιρό. Χλωρά και ξερά μαζί! Χωρίς αμοιβαία εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει λύση. Το Μνημόνιο ήταν μια ευκαιρία που πέρασε. Τώρα το Μεσοπρόθεσμο είχε όλα τα φόντα να αποτελέσει μία ρεαλιστική εμπροσθοβαρής πρόταση από κοινού των κομμάτων. Λίγοι ήταν εκείνοι που είχαν το θάρρος να βγουν προς τα έξω και να προτείνουν στην κυβέρνηση και στην κοινωνία κάτι πρακτικό. Δυστυχώς η ευκαιρία χάνεται και δεν προβλέπεται στο άμεσο μελλον να μας ξαναδοθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά. Από χαμένες ευκαιρίες, άλλο τίποτα ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου