Οι μοιραίοι του μεσαίου χώρου

Tου Κωστα Ιορδανιδη

Ο συντηρητικός πολίτης αισθάνεται από τη φύση του αμηχανία σε κάθε απόπειρα αιφνιδιασμού. Εχει ανεπτυγμένο αίσθημα τάξεως, αντίληψη ευθύνης ενίοτε περιοριστική ακόμη και απαραιτήτων ενδεχομένως ελιγμών. Με δύο λόγια ζει σε έναν μικρόκοσμο ύφους και συμπεριφοράς ή αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι πάσης φύσεως νεωτεριστές αντίπαλοί του.

Ο συντηρητικός αυτός ψηφοφόρος, που συγκροτεί τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της χώρας -35% ακόμη και στις χειρότερες συνθήκες- αιφνιδιάστηκε δυσάρεστα από την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες που αποφάσισε ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κ. Καραμανλής είναι πολιτικός που αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερη συμπάθεια από τους οπαδούς της Ν. Δ. και όχι μόνον. Είναι επίσης αληθές ότι κατά την άσκηση των καθηκόντων του συνάντησε τεράστιες δυσκολίες - όχι εξ αιτίας μόνον των υπαρκτών προβλημάτων της χώρας αλλά κυρίως λόγω της ασυναρτησίας των στελεχών, των βουλευτών και υπουργών του κόμματός του. Σε αυτά αναλώθηκε το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό του. Δεν είναι βέβαια και ο ίδιος άμοιρος ευθυνών.

Αντίδραση και προς την κατάσταση αυτή ήταν και η απόφαση του κ. Καραμανλή να ζητήσει την επίσπευση των εκλογών, αγνοώντας το αίσθημα του συντηρητικού πολίτη, βουλευτών, υπουργών και της κομματικής βάσεως της Ν. Δ.

Ο κ. Καραμανλής ενήργησε ως «μοναχικός» ηγέτης, πλην όμως αδιαμφισβήτητος, κατά την άποψή του, από τους συντηρητικούς ψηφοφόρους, που εκόντες άκοντες θα τον ακολουθήσουν όλοι, διότι άλλως θα κατισχύσει το ΠΑΣΟΚ. Ισως η αισιοδοξία του ως προς το θέμα αυτό να είναι υπερβολική. Η σκληρότατη κριτική που διατύπωσε ο κ. Μιχάλης Λιάπης προσέδωσε στην προεκλογικό αγώνα εναντίον του ΠΑΣΟΚ και μια διάσταση εσωκομματικής διαμάχης. Η δυσαρέσκεια της βάσεως διετυπώθη επωνύμως. Ηταν μία εξέλιξη που δεν ανέμενε ο πρωθυπουργός.

Ενα άλλο θέμα που προκαλεί ερεθισμό στη βάση του κόμματος είναι ότι η πρόταση περί προώρων εκλογών διατυπώθηκε από μια εξαιρετικά ολιγομελή ομάδα «μεσαίου χώρου», στην οποία ο πολιτικός όρος «δεξιά» είναι απεχθής. Είναι μία ομάς υπεροπτική, ενίοτε θορυβώδης, ιδιοτελής, δήθεν «φιλελευθέρων» αντιλήψεων. Είναι οι μοιραίοι της Ν. Δ.

Εναντι όλων αυτών των αρνητικών παραμέτρων ο κ. Καραμανλής αντιτάσσει το προσωπικό του κύρος, με την πεποίθηση ότι θα υπερψηφισθεί από τους παραδοσιακούς συντηρητικούς πολίτες, έστω και δίχως ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Ενδεχομένως να επαληθευθούν οι προσδοκίες του.

Αλλά και ως προς το θέμα αυτό υπάρχει δυσμενής εξέλιξη. Το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη μπορεί να μην είναι αισθητικώς ελκυστικό. Αλλά και οι συντηρητικοί πολίτες προέρχονται από στρώματα λαϊκά και ανταποκρίνονται σε σαφή συνθήματα και εκτονωτικά του πολιτικού πάθους από το οποίο διέπονται. Στροφή προς τον ΛΑΟΣ είναι η εκδίκηση της «δεξιάς» στις αντιλήψεις του «μεσαίου χώρου.»

Στην προεκλογική περίοδο θα ακουστούν διάφορες γενικότητες περί οικονομίας, κράτους και δημοσίας διοικήσεως. Στην ουσία η σύγκρουση θα είναι μεταξύ του κ. Κώστα Καραμανλή και του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Το ερώτημα είναι εάν η προοπτική ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία θα λειτουργήσει ως φόβητρο, συσπειρώνοντας τελικώς την συντηρητική παράταξη.